حجتالاسلام احمد یغمایی، مدیر مدرسه علمیه حضرت ولیعصر(عج) تبریز، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در تبریز، با تشریح نقش محوری نسل جوان طلبه و دانشجو در تحقق آرمان وحدت حوزه و دانشگاه، این نسل را سرمایه اجتماعی بیبدیل برای ایجاد گفتمان مشترک علمی خواند.
مدیر مدرسه علمیه حضرت ولیعصر(عج) تبریز با بیان اینکه تاریخچه تقابل گفتمانی حوزه و دانشگاه به دههها پیش بازمیگردد، اظهار داشت: نسل جوان امروز، به دلیل عدم بار تاریخی این تقابلها، با ذهنی بازتر و انعطافپذیرتر میتواند پل ارتباطی مستحکمی بین این دو نهاد تأثیرگذار کشور بسازد.
وی تصریح کرد: ظرفیت جوانان طلبه و دانشجو تنها محدود به ایجاد ارتباط نیست. این نسل با تلفیق روشهای پژوهشی نوین دانشگاهی و مبانی عمیق و اصیل حوزوی، میتوانند طلایهدار تولید علم دینی ناب و پاسخگو به مسائل پیچیده جهان معاصر باشند.
حجتالاسلام یغمایی با اشاره به ضرورت الگوسازی برای نسلهای آینده، افزود: تعامل عملی و موفقیتآمیز یک طلبه و یک دانشجو در یک پروژه پژوهشی مشترک، از صدها سخنرانی درباره وحدت اثرگذارتر است. ما نیازمند خلق نمونههای عینی و ملموس موفق از این همگرایی هستیم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به ارزیابی میدان کنشگری علمی موجود برای این نسل پرداخت و گفت: بدون شک در سالهای اخیر گامهای مثبتی همچون ایجاد برخی دانشگاههای مشترک، راهاندازی رشتههای بینرشتهای و برگزاری همایشها برداشته شده، اما این اقدامات هنوز носی پراکنده و فصلی دارند و به یک جریان سیال و نهادینه تبدیل نشدهاند.
مدیر مدرسه علمیه حضرت ولیعصر(عج) تبریز مهمترین چالش پیش رو را محدودیتهای ساختاری عنوان کرد و توضیح داد: دو سیستم آموزشی با اهداف، روشهای تدریس، معیارهای ارزیابی و حتی ادبیات متفاوت، به سختی میتوانند با هم هماهنگ شوند. نخستین گام، ایجاد سازوکارهای اداری و حقوقی مشترک برای تسهیل این تعامل است.
وی موانع گفتمانی و فرهنگی را چالش بعدی برشمرد و اظهار داشت: متأسفانه هنوز در بخشهایی از هر دو نهاد، پیشفرضها و کلیشههای نادرستی نسبت به طرف مقابل وجود دارد. یک دانشجو ممکن است حوزه را نهاد سنتی و غیرپویا بپندارد و یک طلبه نیز ممکن است دانشگاه را محل غربزدگی بداند. رفع این تصورات نیازمند شناخت عمیق و گفتوگوی بدون حاشیه است.
حجتالاسلام یغمایی، کمبود امکانات مشترک را نیز مورد اشاره قرار داد و گفت: بودجههای پژوهشی جداگانه، نبود آزمایشگاهها یا کتابخانههای مشترک و به ویژه فقر نیروی انسانی متخصص در هر دو عرصه، از جمله موانع مهمی هستند که حرکت جوانان مشتاق را کند میکنند.
وی در پاسخ به این پرسش که راهکار برونرفت از این وضعیت چیست، پیشنهاد تأسیس پارکهای علم و فناوری اسلامی را مطرح کرد و افزود: ایجاد چنین فضاهای فیزیکی و حقوقی مشترکی که در آن هم استاد حوزه حضور دارد، هم استاد دانشگاه، و هم دانشجو و طلبه میتوانند روی پروژهای واحد کار کنند، میتواند تحولآفرین باشد.
مدیر مدرسه علمیه حضرت ولیعصر(عج) تبریز ایجاد کرسیهای آزاداندیشی و مناظرههای علمی مشترک با مدیریت خود جوانان را نیز راهکاری مؤثر خواند و تصریح کرد: باید فضایی امن و علمی فراهم شود که در آن یک طلبه جوان و یک دانشجو بتوانند در عرصههایی مانند فلسفه علم، جامعهشناسی دین یا اخلاق زیستی به بحث و تبادل نظر بپردازند.
وی، بر لزوم تجدید نظر در برنامههای درسی هر دو طرف تأکید کرد و گفت: طراحی و ارائه واحدهای درسی اختیاری مشترک، به طوری که یک دانشجوی فیزیک بتواند درس فلسفه علم را با یک استاد حوزوی بگذراند یا یک طلبه بتواند در کلاس روش تحقیق دانشگاهی شرکت کند، گام عملی بزرگی خواهد بود.
وی، به نقش فضای مجازی اشاره کرد و گفت: متأسفانه ظرفیت شبکههای اجتماعی و پلتفرمهای مجازی که در اختیار جوانان است، کمتر در خدمت این گفتمان سازنده قرار گرفته است. میتوان با راهاندازی پلتفرمهای تخصصی مشترک، شبکهای از جوانان علاقهمند را در سراسر کشور پیوند زد.
مدیر مدرسه علمیه حضرت ولیعصر(عج) تبریز در پایان با بیان اینکه وحدت حوزه و دانشگاه یک شعار تاریخ گذشته نیست، بلکه یک ضرورت راهبردی برای آینده کشور است، خاطرنشان کرد: آیندهای که در آن مسائل پیچیده زیستی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با تکیه بر عقلانیت دینی و علمی پاسخ داده میشود، تنها با سرمایهگذاری بر روی نسل جوان و فراهم آوردن میدان کنشگری گسترده برای آنان محقق خواهد شد.
وی در جمعبندی نهایی تأکید کرد: ما به عنوان متولیان دو نهاد، موظفیم به جای ساختن دیوارهای بلند حفاظتی، پلهای ارتباطی مستحکم بسازیم. اعتماد به نسل جوان و سپردن بخشی از این مأموریت خطیر به آنان، مطمئنترین راه برای تحقق این آرمان بزرگ است.
نظر شما